Monday, December 18, 2017

Langverwachte update - we leven nog

Deze blog is van november ;)
Het is een eeuwigheid geleden dat ik heb geschreven. Dat heeft helaas een medische reden, om die reden dicteer ik deze blog en hoop ik dat er geen rare of vieze woorden in komen te staan. Allereerst zal ik vertellen waar we nu mee bezig zijn. Morgen komen de mannen die ons huis van een nieuw dak gaan voorzien. Luuk gaat een of twee weken. Met ze meewerken. Hopelijk zit het nieuwe dak er over een week of twee op. Dat klinkt simpeler dan het is want er moet nog veel hout vervangen worden om de constructie van het dak te herstellen. Dat is eigenlijk alleen te doen als de pannen er af zijn en het dak open ligt, om die reden zijn we een beetje huiverig voor de weersvoorspellingen. Maar we hopen het beste.

Wat is er verder gebeurd in de tussentijd? We hebben een pelletkachel aangeschaft en geïnstalleerd. Het is hier momenteel heerlijk warm binnen met een knapperend vuurtje. Mackie probeert de in de brandkamer rondvliegende gloeiende as-stukjes af en toe te vangen. Hij denkt dat het vuurvliegjes zijn of zo, die staan immers bekend om hun vlezigheid...
We hebben gekozenVoor een artel Julia Met 8 kW vermogen. Daarmee kunnen we straks de twee woonkamers, de keuken en eetkamer Bijna volledig verwarmen (Het overige deel wordt dan nog gedaan door vloerverwarming ook wel lekker). Nu kan de petroleumkachel, die je zonder afvoer kan gebruiken En die we tussendoor aangeschaft hebben, In de werkplaats komen te staan.


Niet geheel onbelangrijkIs ook het feit dat de bovenverdieping volledig open is: de scheidingswand tussen de beide huisnummers is verdwenen zoals je ook op de foto hierboven ziet. Op de onderverdieping bevindt zich ook al gapend gat in de muur, maar die is nog mooi afgetimmerd met osbplaat om te voorkomen dat we echt tussen de rotzooi op de bank moeten zitten. Uiteindelijk moet er staalIn gebracht wordenWaarop houtskeletbouw komt op de bovenste verdieping. In die houtskeletwand komen dan twee deuren zodat we twee slaapkamers hebben.



De testopstelling die Luuk maakte
met schakelmateriaal, ledlampen, en de qubino's
De nieuwe elektrische installatie is ook al ontworpen. Er komt uiteraard een nieuwe groepen kast in maar ook alle bedrading moet vervangen worden.Voor de lichtknopjes wilden we natuurlijk traditionele bedrading en schakelaars.Die kun je eigenlijk niet weglaten. Wat je dan kunt doen is Philips Hue lampen Gebruiker en die bedienen met je smartphone.Maar natuurlijk wil je ook gewoon een lichtknopje als je een kamer inloopt. Dan kan je van die plakschakelaars kopen voor Philips om de lampen 'slim' te bedienen. Maar dan wordt het natuurlijk een ratjetoe. Wij vonden de Qubino een betere oplossing. Dit is een klein apparaatje met een mini-antenne wat je achter je lichtknopje bouwt waarop je je kabels aansluit En die je zowel via die reguliere schakelaren als via bijvoorbeeld je smartphone kunt bedienen. Natuurlijk kun je er ook allerlei slimme scènes mee instellen zoals bijvoorbeeld alle lichten in huis uit zetten met 1 druk op een knop. Mogelijkheden genoeg maar als je de slimme draadloze functies niet gebruikt werkt het mechanisch ook gewoon.


Het hout voor de herstel- en constructiewerkzaamheden is ook binnen. Luuk heeft de muurplaten en dergelijke vers in de menie gezet. 


In de afgelopen maanden hebben ook we de keus gemaakt om binnen te gaan isoleren. Dit omdat buiten isolerenToch veel voeten in de aarde heeft met name als je een dijkwoning hebt waarvan de voorgevel tevens de kadastrale grens is. Daardoor moeten we ook het dak verpesten van binnen isolerenDit kost wel ruimte. Maar heeft als voordeel dat we dan damp open kunnen isoleren door middel van glaswol. Dit is beter voor het binnen klimaat wat wel fijn is als het om slaapkamers gaat. Wel is het belangrijk om danp remmende folie toe te gaan passen tegen het glaswol voordat we de gipsplaten plaatsen. Deze folie zorgt ervoor dat het vocht wat binnen in de woning wordt geproduceerd door bijvoorbeeld te ademen gereguleerd naar buiten door wordt gelaten in plaats van in een keer. Als je dit niet doet kan het vroeg te gaan ophopen in je dakconstructie die van houten is en dat niet zo leuk vindt.

Verder gaan we uiteraard zonnepanelen nemen als het dak erop zit. De vraag is nog even hoeveel, want hoe gaan we de verwarming en tapwater regelen? Een warmtepomp? Of een pelletCV? Er zijn zoveel mogelijkheden, en het is een puzzel die precies moet passen.. Hopelijk snel meer daarover!

Als laatste - ter ontspanning hebben we A Plastic Ocean gezien, hij staat op Netflix. Dit is echt een eyeopener. Omdat we ook duurzaam willen verbouwen, ben ik eens gaan nadenken over andere producten die we dagelijks gebruiken en waar we niet bij stil staan. Boterhamzakjes, wattenstaafjes, wegwerptanden- en afwasborstels. Waarom eigenlijk? Is er geen alternatief? Daar ga ik eens op letten.


De contouren van een bouwval in vol ornaat

Sunday, July 30, 2017

Bemoeienissen van Pluvius

Wat een zomer, dames en heren. Heerlijk - de planten redden zichzelf. Zelfs de gladiolen, die zich op het schraalste stukje grond van de tuin bevinden, zijn niet te beroerd om hun kleur te bekenen. En wat voor één. Opgekweekt uit kleine bolletjes!

Maar ik update niet om alleen te vertellen over gladiolen. Kom op zeg.
Nee, we hebben weer een interessante ontdekking gedaan. De gordingen -voor de gezegenden onwetenden: een belangrijk constructief onderdeel van je dak- zijn helemaal rot waar ze de gevel ingaan. Weer een klusje erbij!

Nog steeds wachten we trouwens met smart op de constructeur: pas als hij is geweest weten we precies welke, hoe en in welke volgorde we te werk moeten gaan om te voorkomen dat het huis instort onder het gewicht van het nieuwe dak. Afgelopen vrijdag zou het zo ver geweest zijn, ik had al 1,5 fles champagne achter de kiezen om het te vieren. Maar hij was ziek...







Om ons te troosten hebben we maar een onderstel voor onze afkortzaag gekocht. Nu staat dat ding telkens op de grond, te wachten tot een nietsvermoedende voorbijganger erover van z'n sokken valt. Maar natuurlijk hebben we ook verstandige aankopen gedaan, zoals bouwstofzuigerzakken en een mortelpistool. Ja, een mortelpistool. Die laat ik even aan jullie verbeelding over. Wat een geweldig woord. Goed, in elk geval, doe dingen worden aangeboden voor 80 euro + 24 euro verzenden op de website van de leverancier van spiraalankers.


Spiraalankers zijn RVS staven die je in de voegen van je muur maakt ter hoogte van scheurvorming, om te voorkomen dat je pand in elkaar stort. Om dat allemaal goed te bewerkstelligen moet je de voegen uitfresen, mortel in de sleuf pistolen, de staaf erin, en de boel dicht mortel-pistolen. Maar An is niet koekoek, die zoekt nog wat verder. Onheilspellend gevolg: hetzelfde pistool voor 30 euro's en 5 centjes thuisbezorgd.

Dat was voor nu even de korte update tijdens de bouwvak, groetjes vanuit de caravan!




Wednesday, July 19, 2017

De laatste loodjes van het begin

Een huis verbouwen is zwaar. Even op een rijtje wat ik geleerd heb in deze afgelopen dik 5 maanden (gaat hard!):

1. Verbouwen is ook werken met je hoofd
Na een dag hard werken op kantoor, kom je thuis, en moet je vervolgens thuis weer diverse dingen uitzoeken en denkwerk verrichten. Veel denkwerk. Zeker nu, in de eerste fase. Je wilt beginnen en je handen jeuken maar als je te enthousiast aan het werk gaat, snijd je jezelf in de vingers. Een goede planning is essentieel. Ook als je werkzaamheden uitbesteedt, is het makkelijk om wat offertes te laten maken, maar er is meer keuze dan je denkt. Van te voren specificeren wat je precies wilt is toch het beste om offertes goed te kunnen vergelijken en echt voor jezelf vast te zetten wat je wilt. En daarvoor moet je deskresearch doen.. en nog meer deskresearch. Wat voor isolatieplaten heb je? Wat zijn de isolatiewaarden, hoe zwaar en dik zijn ze? Zijn ze goed leverbaar? Welke accessoires horen bij welk type isolatieplaten en wat zijn de eigenschappen daar weer van? Past dit goed bij jouw situatie?

2. Geduld is een schone zaak..
De 'view' vanuit onze toekomstige (!) 'masterbedroom'

Je discipline, enthousiasme en overlevingsskills worden zwaar op de proef gesteld als je nog niet kunt beginnen. Natuurlijk kunnen we wel beginnen, we doen wel kleine klusjes, maar niet écht. Grote projecten kunnen we nog niet opstarten, omdat die afhankelijk zijn van externen waar we nog op wachten. Eerst de architect, nu de constructeur, dan de dakbouwers (die we dus ook nog moeten vinden). Als we nu met grotere klussen zouden beginnen dan zijn we straks, als de externen weer om de hoek komen kijken, op vele plekken tegelijk bezig en ligt alles overhoop. Dat is niet iets wat je wilt als je niet gillend gek wilt worden in een verbouwing die meerdere jaren duurt. Het is straks toch al onvermijdelijk dat er genoeg plekken tegelijk overhoop moeten.

De hortensia's zijn prachtig, groot en vooral heel roze..

3. Wat een zooi hebben we al die tijd bewaard!
Bij een verbouwing in hetzelfde pand als waar je woont, blijf je je spullen verplaatsen. Heen en weer en weer terug.
Sorry verhuishulpen, ik dacht dat ik wist wat opruimen was toen we verhuisden. Maar toen had ik nog geen idee dat er iets bestond wat men minimalisme noemt. Ja, alleen als het gaat om de kunststroming van het vak Kunstgeschiedenis op de middelbare school. Zie ook mijn vorige blog. En dat nog meer consuminderen dan ik al deed veel voordelen heeft.
Natuurlijk ben ik wel door mijn spullen gegaan, maar ik heb me nooit zo steng afgevraagd: heb ik dit echt nodig, vervult het nog een doel voor mij? Word ik er blij van of bewaar ik dit uit schuldgevoel, of simpelweg omdat het zo duur was maar ik het toch nooit gebruik?

Voordat ik afsluit, nog wel enkele foto's van ons huis, gemaakt door Stephan, Niels & Mo met de camera van Stephan, tijdens een gezellig barbecue waar we genoten hebben van de tuin. En zelfs een beetje geklust hebben ;)



Waar Luuk nu staat, zal de nieuwe trap gaan bovenkomen.
De snuiter daar rechts in het dakkapel, staat in de badkamer in spe

Dit vind ik zelf een prachtige foto, maar ik kan niet goed uitleggen waarom..

Deze kan ik wel uitleggen: dit is gewoon de beste decoratie op je zelf geverfde picknicktafel!

Oja, 1 (ook zo raar..) van onze pruimenbomen is gewoon keihard aan het werk! Ze zijn klein, maar wel heel zoet. Natuurlijk zijn degene die je aan andere laat proeven precies iets minder lekker en zoet, maar ik ben er erg tevreden mee. Dit is trouwens nog maar een fractie van de opbrengst van die ene boom en we hebben er drie...

De passievrucht heeft trouwens de waslijn voorlopig 100% onklaar gemaakt (en de coniferen er omheen bijna ook), wat een woekerplant. Maar wel prachtig, er zitten ontelbare knoppen en bloemen in en zelfs een pasievrucht in wording.

BONUS: videodagboek deel II







Saturday, July 15, 2017

Mijn badkamer bevat 13 spullen

Verbouwen in een huis waarin je woont gaat niet zonder iets te verzinnen voor je spullen, daar zijn we wel tegenaan gelopen. Dus ik wil het even hebben over spullen, als uitstapje. Je bent namelijk gauw het overzicht kwijt, al helemaal in onze situatie. En als je al niet precies weet wat voor spullen je hebt, hoe weet je dan of je genoeg hebt? Of teveel? En wil je wel weten wat je bezittingen allemaal zijn? Als je ja antwoordt, kan het zijn dat je trots bent op al je spullen, of probeer je dat te zijn ook al komen ze soms op je af. Misschien omdat je, net als ik, het idee in stand houdt dat het hebben van alles wat je wenst een van de hoogst haalbare doelen in het leven is. Maar nu begin ik me hardop af te vragen: is dat wel zo?

Al jaren werd merkte ik dat ik in tijden van stress en drukte, niks zo therapeutisch vond als het volgooien van een vuilniszak en die het huis uit te schoppen. Ik was eindeloos gefascineerd door de film 'Into The Wild'. Ik gaf vaak aan een kledingstuk meer uit dan iemand in jaren zou doen met de hoop dat het langer meeging dan een seizoen. Ik geloofde al niet in het verschil tussen schoonmaakmiddelen en zepen - als de zeep op was gebruikte ik bodylotion of shampoo om te wassen of vice versa. Dure gezichtcremes waren aan mij niet besteed, ik vond het altijd al onzin. Kamperen in het kleinste tentje (zelfs voor de doorsnee kampeerders nachtmerrie-achtig klein) met zo min mogelijk (lichtgewicht) spullen geeft me een kick en een vrij gevoel. Ik heb nooit gloednieuwe smart-tv gehad of een grote tv en zie daar ook het nut niet van in. Onze auto is 14 jaar oud, al 8 jaar in bezit en niet meer zo mooi en zeker niet snel. Aan nieuwe handdoeken heb ik een hekel, naast dat ze slecht afdrogen maakt het me niet uit dat ze mooier zijn dan de 20 jaar oude afdankertjes uit mijn ouderlijk huis. Ik heb mijn tv-abonnement opgezegd en vind het heerlijk rustig dat ik geen idee heb wat de nieuwe 'even Apeldoorn bellen' commercial is. Mijn aversie tegen decoratie (dus eigenlijk nutteloze..) items.
Dit alles niet omdat ik een vrek ben of omdat ik geen geld heb, maar omdat ik een hoop dingen onnodig vindt.

Toch heb ik me vaak een nutteloos luxe-dier gevoeld. Ik voel me soms een slaaf van de materialistische maatschappij, ik ben opgegroeid met alles wat mijn hartje begeert - teruggaan naar de basis zou onmogelijk zijn. Het basisniveau van luxe dat ik gewend ben is hoog. Ik vroeg me zelden lang af of wat ik wilde, echt nodig was. Ik volgde uiteindelijk toch grootendeels de menigte. Stapels ongedragen hobbyspullen, kleding, schoenen en ongebruikte make-up staan op mijn naam. Gekocht zonder echt na te denken.

Maar nadat ik laatst mijn emailbox opgeruimd. In mijn inbox zaten een kleine 2000 (!) ongelezen emails. Het gevoel dat dat geeft, was ongelooflijk. De rust in mijn hoofd was enorm. Ik begon wat te lezen over minimalisme. Samen met al mijn andere denkbeelden en ervaringen viel er een puzzelstukje op z'n plek....

Misschien kan ik het toch, een simpel leven met precies genoeg. Niet altijd (jezelf laten denken) meer te willen, maar tevreden zijn. Toegeven aan het stemmetje dat me al jaren vertelt dat mijn leven onnodig vol en ingewikkeld is en geleid wordt door consumeren. Dat idee alleen al, dat dat toch kan, geeft me enorm veel hoop en rust. Meer mensen doen het. Het idee is kinderlijk eenvoudig.. Minder spullen is minder opruimen, minder dingen kwijt, minder schoonmaken, minder afhankelijkheden. Want waarom zou je je leven en huis laten vervuilen door spullen die je nooit gebruikt?!
Dus ik ben gelijk maar begonnen, maar wel bij de kleinste kamer, de badkamer!

Er staan nu nog 13 vaste spullen in de badkamer. Waarvan er 1 nog verkocht wordt, de dressboy. Dit is trouwens inclusief alle meubels - exclusief de echt vaste onderdelen zoals het toilet, de kachel en de wasbak. Als we zouden verhuizen (wat we net al hebben gedaan ;)) dan zou dat toch echt achter moeten blijven dus. En de consumables, zoals shampoo, lenzen etc. heb ik niet meegeteld. Maar dat loopt ook niet zo in de papieren, want ik heb eigenlijk niet eens aparte douchegel...
Douchegordijn
Vuilnisbakje
Toiletborstel
Badkamerkast
Handoekenrek
Badkamerkleedje
Dressboy
Zeeppomp
Drinkbeker
Tandenborstels
Haarborstel
Kam
Weegschaal

Heb jij deze spullen ook? Of niet, waarom niet, heb je een alternatief?

Nu ga ik zelf op naar de keuken, ik heb al een beginnetje gemaakt, maar het zal een flinke kluif worden...

Friday, April 21, 2017

Zelfs Mackie probeert op Zalando een winterjas te bestellen

Het is lente!! De bloemetjes komen!!
Even wachten... even wachten.. 
Kraakharde vorst. IJs in Mackie's drinkbakje. Spiegelgladde lakens op je bed. IJslollies als voeten. 

Maar gelukkig hebben we gaskachels, die het toch wel aardig blijken te doen. Daar ben ik zo blij mee. Of nee, hadden we die niet precies NET verwijderd, twee dagen voordat meneer ijskonijn weer aan kwam kloppen? 















Verder heb ik nog een randje tegels gevonden onder het gras. Een dergelijke tuin moet je wel een beetje bijhouden. En zelfs als je het bijhoudt stikt het op wonderbaarlijke wijze toch van het onkruid...
Gelukkig zie je dat op de foto's niet zo goed!






Thursday, April 13, 2017

Het gaat hard!!

Ja, het is alweer even geleden dat we de sleutel kregen. Voor degene die dit ooit leest, je zal wel gedacht hebben: waar blijven mijn broodnodige updates. Wel, hier is er eindelijk een!

Eigenlijk weet ik niet waar ik moet beginnen. Maar ik had bedacht dat ik jullie een lijstje voorschotel, met foto's natuurlijk, van wat we afgelopen tijd allemaal gedaan hebben. Ook fijn voor onszelf, je vergeet gauw hoe je goed je eigenlijk bezig bent als er weer eens iets mislukt. Of als je vijf uur bezig bent met een goedkope slotje ergens op te zetten.


Prachtig naambordje van echt zwaar steen, in een mooie grijze kleur die straks prachtig op de gevel zal staan (maar nu nog even veilig ligt opgeborgen, omdat er voorlopig nogal wat breekijzers door het pand vliegen)

De woonkamer van 232 op de dag van verhuizing, eigenlijk nu al onherkenbaar - het is er nu zelfs gezellig ingericht

Luuk maakt het zeer nuttige raampje in de trapkast onschadelijk met wat resthout

Tijdens het verhuizen een heerlijk verzorgde lunch, en erna een lekkere pizza met borrel voor de hele verhuiscrew!

Ja het leek warmer te worden nadat we onze intrek namen - maar we hebben het enorm koud gehad. Hier het bewijs. Wel een mooi gezicht!

Toch heel benieuwd wat erachter zit....

Het weekend erop met een heel team tekeer gegaan op de bovenverdieping van 230.

Alles kaal, met de billen bloot. 

Als afleiding kun je altijd nog een krant uit 1956 lezen.

Alle herfstbladeren eruit, netjes gesnoeid. Nu, een paar weken later staat alles al in bloei!

De moestuin is ingezaaid - afwachten wat het wordt in deze tuin

Wespennestje hier, wespenestje daar.

Van een afstand ziet het er prima uit...

Duur betaald hout ;)

Het plafond van de entreehal van 230. Jammer dat de jaren 70 spotjes eruit moesten... iemand nog interesse? haha

De picknicktafel. Inmiddels helemaal uit elkaar en met bloed zweet en tranen bewerkt met eerst afbijt, dan een verffohn en uiteindelijk een bandschuurmachine.. still work in progress. Waarom had ik hem ook alweer gekocht.. pff!!

Een mooi doorkijkje vanuit de hal beneden naar waar eerst de Sanibroyeur zat. 

Elektrabuizen hebben een magische aantrekkingskracht op Luuk :-)



* Sloten vervangen
* Deurscharnieren vervangen
* Anti-inbraakstrips gemonteerd
* Kwetsbare ramen en deuren dichtgemaakt
* LED lamp opgehangen buiten





* Bovenverdieping van 230 volledig gestript
* Gas, afvoer en elektra verwijderd van bovenverdieping 230
* Hal van 230 voor 80% gestript
* Plafonds van de voor- en achterkamer van 230 gestript


* Garage werkplaats geinstalleerd en ingericht inclusief hippe industriele papierrol
* Kilo's hout ontspijkerd en opgeslagen

* Wortels klimop doorgezaagd
* Klimop voor 60% verwijderd en afgevoerd
* 14 hortensia's gesnoeid
* 200m2 gras geverticuteerd en gekalkt
* Groenten in de moestuin geplant
* Border opgeruimd en gewied
* Een half stervende fruit (pruimen?) boom gered met een houten constructie
* Zomerbollen en nieuwe vaste planten geplant
* Picknick tafel aangeschaft, uit elkaar gehaald en voor 50% kaalgemaakt van oude verflagen

* Veel offerte-afspraken gehad voor het dak
* Een pittig bezwaar op de WOZ ingediend
* Samenvoeging en inschrijving van de huizen geregeld

Natuurlijk was dit lijstje niet half zo lang geweest zonder de hulp van onze behulpzame omgeving (L)






Sunday, January 8, 2017

Op het puntje van onze verhuisdozen!

Jahaaaaa, nog een paar weken, we zitten op het puntje van onze verhuisdoos. Voor de rest zijn alle meubels namelijk al opgedoekt, uit elkaar gehaald of weggedaan.
Vanaf die verhuisdoos hebben we uitzicht op een bench. En wel de bench waarin Lou -met gescheurde kniebanden en zonder meniscus - zich nu al drie weken bevindt, met als enige uitzondering de gevreesde dierenarts bezoeken. Nou ja, laten we specialisten-bezoeken zeggen, dat geeft misschien wat meer ruimte om je een voorstelling te maken van de sfeer die momenteel heerst in onze poeplappen. Op een kerkhof is het gezelliger, en bovendien gevulder. Oops, het voornemen minder zwarte en grove humor staat bij deze alweer bij de vuilnis. De kliko eigenlijk. Voor het eerst in ons leven hebben wij ook van die vervelende stinkbakken met veel te kleine wieltjes.
Laten we niet te ver afdrijven, het gaat om een bepaalde dijkwoning waarvan wij op 30 januari de sleutel krijgen. Waarin wij krap 6 dagen laten onze intrek nemen.



In de aanloop hebben we ontzettend veel uitgezocht, bedacht, bekeken. Natuurlijk ligt onze focus eerst op verhuizen, wennen en afstuderen. Maar snel daarna moeten er keuzes gemaakt worden. Er moet met name uitgewerkt worden hoe het eindresultaat zal zijn. Zomaar lukraak beginnen en kijken waar we eindigen is geen optie met een project en pand als dit. Je moet weten hoe je kamers komen te liggen en waar je natte ruimtes komen. Hoe past dit in de huidige constructie van de woning?
Een van de eerste dingen, na het bepalen van de nieuwe indeling, is het verbeteren van het comfort van de woning - wat hand in hand gaat met het energieverbruik. Wij dachten: voorzetwanden binnen, een CV met HR ketel erin en klaar. Maar eigenlijk leven we momenteel in een tijd waarbij er zoveel meer mogelijk is, al dan niet met gunstige subsidies en door de overheid gestimuleerde leningopties. Dus we zijn een beetje out of the box gaan denken. Dingen waarvan wij denken dat het niet mogelijk is - dat blijkt toch niet zo onmogelijk. Zelfs bij een huis als de onze. Denk aan dakpannen met geintegreerde zonnepanelen! Een Nederlands bedrijf loopt zelf voor op Tesla op dat gebied. Het gaat om ZepBV - zie de foto voor een voorbeeld. Het lijken net Hollands geglazuurde toch?! Verder kun je ook bij een bestaande woning een gat tot de aardkern laten boren om zo door middel van een warmtepomp je huis te verwarmen. Goed, het prijskaartje van dit soort zaken is niet om over te lachen, maar het gaat erom dat het kan en dat je dus niet moet vergeten out of the box te denken zoals dat in mijn vakgebied heet. (Voor de mensen die niet zien wat voor een enorme nerd ik ben: IT).

Met investeringen ben ik overigens van mening dat het niet gaat om de absolute prijs, maar om de prijs in het licht van de opbrengsten. Klein rekenvoorbeeldje, vooral omdat ik het zelf zo leuk vind: bij het Nationaal Energiebespaar fonds kun je zo'n 5000 euro lenen die je in 7 jaar terugbetaald met bruto 64 euro per maand. Je kunt hypotheekrenteaftrek krijgen, dus netto zal het minder zijn afhankelijk van je inkomensituatie.

Wat kun je doen voor 5000 euro? Stel je hebt een tussenwoning die van na 1930 is. Je kunt voor pakweg 800 euro je spouwmuur laten isoleren. Dat scheelt je gemiddeld zo'n 210 euro per jaar aan energiekosten. Daarnaast kun je voor zo'n 4000 euro je dak laten isoleren. Daarmee bespaar je zo'n 500 euro per jaar. Je besparing is totaal 710 euro per jaar. Als je dan ook nog andere algemene bespaartips in acht neemt, wellicht meer.
Het wordt nog mooier - doordat je dan twee maatregelen neemt (die wel aan bepaalde minimale -isolatie-eisen- moeten voldoen, maar dat is peanuts) krijg je ook nog subsidie. Per m2 dakisolatie krijgen je 20 euro terug, en per m2 spouwmuurisolatie 5 euro. Dit komt neer op pakweg 20% korting. Het totaalbedrag voor de maatregelen komt dan neer op zo'n 3840 euro. Dan kan je lening bij het energiebespaarfonds eigenlijk omlaag en betaal je een kleine 50 euro bruto per maand inclusief rente (die 2,2% is).



De lening kost je dus 600 bruto per jaar, tegen 710 besparing. Je maakt er direct winst op, en zelfs zonder hypotheekrenteaftrek! En na 7 jaar is de boel afbetaald en is de besparing volledig voor de woningeigenaar, net als de meerwaarde van het huis door de maatregelen. Dus ook al heb je geen geld, zoals wij (want wij hebben een kat..... zoals net al aangestipt), dan kun je wellicht toch het een ander aan energiemaatregelen overwegen. Want ik betaal liever 7 jaar een lening af dan dat ik de kas van energie bedrijven tot het eind der tijden spek.

Wat wij gaan doen precies weten we nog niet, na de verhuizing zijn we wel zeker van plan om offertes te laten maken voor buitengevelisolatie, een houtvergasser/pelletkachel en een hybride warmtepomp.